قهرمانی فقط نتیجه گرفتن از هر روشی برای هدف مشخص نیست و گاهی با دستان بسته نیز می توان قهرمان شد چه اینکه 30 سال بعد از کربلای 4 این بعثی ها هستند که زنده بگور شده اند و این جوانان غواص ما هستند که با عزت و احترام به وطن بازگشته اند .
به گزارش گلستان ما ؛ حضور 13 شهید غواص در گلستان و حضور پرشور توام با شعور ملت فهیم گلستان اعم از تراکمه و فارس و... انگیزه ای شد تا چند کلمه بنویسم از کسانی که بهترین تصمیم زندگی شان را با آگاهی و بصیرت انتخاب کردند .
صحبت از 175 غواصی است که از بهار امسال بعد از انتشار خبر تفحص جنازه هایشان فضای کشور آزرده خاطر شد ، این آزردگی از این جهت بود که 175 جوان ایرانی دست بسته توسط دشمنی که می خواست با صدای اذان گفتن این رزمندگان شجاع را آزار دهد اما وقتی بچه ها برای نماز بلند شدند نتوانست کینه سفیانی خود را کتمان کند و این عزیزان را زنده زنده و با دستان بسته زنده بگور کردند.
و اینگ بعد از سی سال فرمانده عراقی با دلهره خاصی که نشان از عمق پشیمانی اش بخاطر جنگ با برادران شیعه اش دارد ، در هتلی در بصره آمار این رزمندگان را به مسئولین تفحص ما می گوید و ما به جایی می رسیم که جنازه هایی با دستان بسته از زیر خاک بیرون می آیند.
یادم می آید دوران جوانی وقتی مسابقات فوتبال می رفتیم اول بازی حلقه می زدیم و بازی را با شعار "قهرمان واقعی شهیدان اسلامند" آغاز می کردیم تا با این شعار انگیزه مضاعفی برای ادامه بازی داشته باشیم .
وقتی 13 شهید غواص به گرگان آمدند و اینهمه مردم به استقبال آنها رفتند واقعا از عمق دلم درک کردم که واقعا قهرمان واقعی شهیدان اسلامند چرا که فقط برای یک قهرمان که کار فاخری کرده این همه آدم به نشانه تعظیم و قدردانی جمع می شوند و چه قدردان هستند مردم شریف گرگان و سراسر کشور که این دردانه های دست بسته را به بهترین شکل استقبال ، تشییع و تدفین کردند .
در واقع من فهمیدم که قهرمانی فقط نتیجه گرفتن از هر روشی برای هدف مشخص نیست و گاهی با دستان بسته نیز می توان قهرمان شد چرا که دشمن عفلقی فکر می کرد با زنده بگور کردن جوانان ایرانی جشن می گیرد و مدال های رنگین را بر سینه می زند غافل از اینکه 30 سال بعد این بعثی ها هستند که زنده بگور شده اند و این جوانان غواص ما هستند که با عزت و احترام به وطن بازگشته اند.
صدام ملعون به چه روزی افتاد و الان کجاست و جایگاه شهدای عزیز ما کجاست که هر سال و هر مناسبتی برای آنها یادواره می گیرند و نام کوچه و خبابان و میادین را بنام آنها می کنند و تصاویر آنها را به عنوان ابرمرد بر دیوار شهرها نقاشی می کشند.
در واقع اینها الگوهایی هستند برای کسانی که مدعی اند ما نمی توانیم و باید حتما امکانات و پول باشد تا کار و پیشرفت حاصل شود در حالیکه گاهی اوقات با یک تدبیر می توان بهترین تصمیم را گرفت و در دقیقه آخر قهرمان شد ، گاهی اوقات با یک گذشت ، با یک ترحم به یتیم و ضعیفان ، با یک صرفه جویی و خاموش کردن برق اضافه و بستن شیر آبی که بی رویه هدر می رود و هزاران کار حسنه ای که می تواند از یکایک ما یک قهرمان بسازد.
امروز ایران اسلامی به کوشش و مجاهدت همین جوانهای غواص ام القرای جهان اسلام ، جزیره ثبات منطقه و الگوی کشورهای اسلامی و پناه مستضعفان جهان شده است که همین امر باعث شده 6 کشور قلدر مجبور می شوند با عمق استراتژیکی که همین شهدا ایجاد کرده اند با ما مذاکره کنند.
امروز باید بخود ببالیم که چنین گذشته با هویتی داریم و چنین قهرمانانی که بخار دین و وطن خود اجازه حتی یک وجب دست اندازی به خاک کشورمان را ندادند و این آمدن و رفتنها باید بر معرفتمان نسبت به راه و هدف آنها بیفزاید و راهبردهای عملی را در زندگی و جامعه نشان دهد.
نویسنده : جواد عموزاد
انتهای پیام /
© کپی بخش یا کل هر کدام از مطالب گلستان ما با ذکر منبع امکان پذیر است.
نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط خبرگزاری گلستان ما در وب سایت منتشر خواهد شد
پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد
این عکس به کدام شهید غواص تعلق دارد ؟
به به چه عکسی غواص های شهید راه را دارن نشان می دن عموجان ما چقدر مقدس شده